мар
04
2015

Prednosti obrezivanja

obrezivanje-zdravlje-polne-bolesti-1347182759-206532
Piše: Dr. Brian J. Morris, univerzitet Sydney

Opšte informacije

Obrezivanje dečaka je kroz istoriju bilo tema emotivnih i često iracionalnih debata. Ovo delimično leži u činjenici da je u pitanju zahvat na polnom organu, za razliku od bušenja ušiju na primer. U zadnja dve decenije primetljiv je kod doktora trend ka odvraćanju roditelja od obrezivanja muških beba. Poznati su čak i slučajevi kada je na majke vršen pritisak od strane medicinskog osoblja, jer su htele da im dete bude obrezano, posebno ako je bila riječ o pripadnicama verskih grupa koje praktikuju obrezivanje. Ovo stoji u potpunoj suprotnosti sa stanjem od pre nekoliko godina, kada su sva muška novorodjenčad u Australiji nakon rodjenja bivala obrezana. U zadnjih 20 godina njihov broj je opao na 10%.

No, svedoci smo ponovnog povratka prakse obrezivanja novorodjenčadi. U svetlu porasta broja medicinsko-naučnih dokaza koji ukazuju na prednosti obrezivanja muške novorodjenčadi, australijski “College of Paediatrics” je u maju 1996. godine formulisao i usvojio novi stav po ovom pitanju. U tom dokumentu se apeluje na lekare da detaljno upoznaju roditelje sa zdravstvenim prednostima obrezivanja novorodjenčadi. Slične preporuke izdala je i “Canadian Paediatric Society” u kojima su opisane prednosti i posledice obrezivanja, a “American College of Pediatrics” je zauzeo poziciju zagovornika obrezivanja novorodjenčadi.

U ovom izlaganju ja ću se osvrnuti na prednosti obrezivanja kao zaštite protiv zaraznih bolesti, uključujući i polne bolesti. Možda trebam da dodam da sam ja profesor na univerzitetu u Sidneju i vršim naučna istraživanja, na primer na polju virologije rakova polnih organa. Ja nisam ni Jevrejin ni pravnik, te zbog toga nisam pristrasan u pogledu verskih ili medicinsko-pravnih aspekata i zbog toga sam u stanju da ovu temu posmatram objektivno.

1095259551503b96e27360c437648637_origČinjenica je da uzrok povećanom riziku infekcije kod neobrezanih omladinaca i muškaraca leži u tome da vlažni predeo penisa prekriven kožicom pospešuje rast mikroorganizama.

90% muške novorodjenčadi u 50im i 60im godinama 20og veka u USA i Australiji su bili obrezani odmah nakon rodjenja. Tada se obrezivanje vršilo radi bolje higijene, zbog sprečavanja fimoze (sužavanja kožice), kao i prevencije raka penisa. Trend ka neobrezivanju novorodjenčadi počeo je pre otprilike 20 godina, kada je “American Academy of Pediatrics Committee” 1971. došla do zaključka da “ne postoje validni medicinski dokazi za obrezivanje”.. Ovo je 1975. promenjeno u ”ne apsolutno validni…”, da bi se 1989. značajno promenilo u “Nova saznanja govore o mogućim zdravstvenim prednostima…” .

Dr. Edgar Schoen, predsednik Radne grupe o obrezivanju pri Američkoj Akademiji Pedijatrije, izjavio je da prednosti rutinskog obrezivanja novorodjenčadi kao mera zdravstvene prevencije nadmašuju rizike ovakvog zahvata. U periodu od 1985.-92., porastao je broj obrezivanja muškaraca u zrelim godinama. U isto vrijeme, Dr. Schoen je ukazao da postoji veza izmedju neobrezanosti i infekcija mokraćnih kanala, te da se ova veza ne zasniva “na pretpostavkama”, nego da je “sigurna”. U isto vrijeme dokazane su veze izmedju neobrezanosti i drugih infekcija, uključujući i HIV. Na osnovu toga Dr. Schoen zaključuje da se “obrezivanje novorodjenčadi može posmatrati kao preventivna mera, kod koje se mogu pojaviti neželjeni efekti i komplikacije, ali one su samo trenutne i obično zanemarljive, dok su prednosti za čitav život evidentne”.

Ove prednosti obuhvataju: smanjenje problema fimoze (sužavanja kožice na penisu), smanjenje balanitisa (upale glavića), smanjenje infekcija mokraćnih kanala, manje problema pri erekciji u pubertetu, smanjenje polno prenosivih bolesti, sprečavanje raka penisa u srednjim godinama, i u starosti smanjenje uroloških problema i infekcija. Kao što se može videti, prednosti su različite u raznim starosnim dobima.

Dečiji lekari uzimaju u obzir samo moguće probleme pri samom zahvatu. No, mnogi urolozi koji leče posledice neobrezivanja kod muškaraca ne razumeju zbog čega se sva novorodjenčad ne obrezuje. Obrezivanje starije djece je u porastu, ali sa godinama raste i rizik nuspojava (pri narkozi na primjer). Dr. Schoen iz ovoga zaključuje da je “uzimajući u obzir dugoročne zdravstvene prednosti, obrezivanje novorodjenčadi preporučljivo”.

Još jedan autoritet na ovom polju je Dr. Tom Wiswell koji kaže: “Kao dečiji lekar ja se zalažem za decu i pokušavam da radim ono što je najbolje za njih. Dugo vremena bio sam protivnik obrezivanja… Postepeno sam promenio svoje mišljenje.”

Predmet istraživanja bile su i opasnosti vezane za obrezivanje. U bolnicama američke vojske izmedju 1980. i 1985. rodjeno je 136.000 dečaka, od kojih je 100.000 obrezano. Kod 193 zahvata (0,19%) nastupile su komplikacije koje se nisu završile smrću. Od 36.000 dječaka koji nisu obrezani, kod njih 86 (0,24%) nastale su komplikacije, kojima su dva deteta podlegla. Kod 11.000 obrezivanja u Sloane Hospital u New Yorku, pri samo 6 zahvata nastale su komplikacije i nijedna od njih nije bila smrtna. Dalje, nikakve psihološke posledice obrezivanja nisu utvrdjene. Povećan nivo kortizona za vreme i nakon zahvata ukazuje na to da novorodjenče registruje zahvat, ali ovaj kratkotrajni bol se da lakše shvatiti kada se sa druge strane sagledaju bolovi izazvani bolestima koje su prouzrokovane neobrezivanjem. Lokalna anastezija u vidu masti smanjuje bol kod bebe, a neke bebe nemaju bolove čak i kada je zahvat uradjen bez anastezije.

Protivnici obrezivanja navode da je neophodna doživotna higijena penisa. Sa ovim se priznaje da se pod kožicom penisa dešava nešto štetno ili neugodno. Prema jednoj studiji medju engleskim studentima, higijena penisa praktično i ne postoji. Dr. Terry Russel piše u “Medical Observer-u”: “Koji muškarac se brine o higijeni penisa nakon polnog akta, pre nego što se okrene na stranu i zaspi (dok se u toplom i vlažnom okruženju pod njegovom kožicom razmnožavaju bakterije)?”

Upale mokraćnih kanala kod novorodjenčadi

treba-li-se-muskim-bebama-prevlaciti-kozica-2138-469x313-20140303132144Prema jednoj Wiswell-ovoj studiji kojom je obuhvaćeno 400.000 novorodjenčadi u vremenskom razdoblju od 1975. do 1984., dokazano je da su neobrezani 11 puta češće obolevali od infekcija mokraćnih puteva. U navedenom razdoblju udeo obrezane dece je opao sa 84% na 74% i taj pad je doveden u vezu sa uočljivim porastom infekcije mokraćnih puteva . Upale mokraćnih puteva bile su ređe kod obrezane dece. Studije sprovedene 1982. godine su pokazale da se 95% svih komplikacija mokraćnih puteva kod dojenčadi javilo kod neobrezane dece. Jedna studija od Robertsa pokazala je da 4% svih neobrezanih dečaka imaju upale mokraćnog trakta, za razliku od 0,4% devojčica i 0,2% obrezanih dečaka. Konkretno to znači da kod neobrezane dece postoji 20 puta veći rizik od oboljevanja od ovih bolesti. Prema jednoj Wiswell-ovoj studiji iz 1993. godine, od 200.000 pregledane dece, njih 1000 je imalo infekciju mokraćnih puteva. Dečaci i devojčice su bili jednako oboleli, ali procentualno gledano kod dečaka, medju obolelim bilo je 10 puta više neobrezanih. Kod 23% obolelih bakterije su ušle čak i u krv. Infekcija mokraćnih puteva se može proširiti i na bubrege, a zabeležena je i visa stopa oboljenja od pielonefritisa (proširenja bubrežne karlice) kod neobrezane dece. Ove i druge studije dokazuju prednosti obrezivanja dece sa ciljem redukcije oboljenja mokraćnih kanala.

Wiswell je napravio meta-analizu svih 9 gore navedenih studija i došao je do zaključka da svaka od njih pojedinačno ukazuje na povećano oboljenje mokraćnih puteva kod neobrezanih. Rizik je otprilike 12 puta veći nego kod obrezane djece. Druge studije, uključujući i jednu među muškarcima sa prosečnom starošću od 30 godina, pokazuju da čak i obrezivanje u zreloj dobi redukuje oboljenja mokraćnih puteva. Sa dokazom da su bakterije E. coli, koje izazivaju bolesti mokraćnih kanala, sposobne da se ugnezde na kožicu, ispunjen je jedan kriterijum medjusobnog kauzaliteta.

Komplikacije oboljenja mokraćnih puteva su: otkazivanje rada bubrega, upala moždane membrane (meningitis) i upala koštane srži. Ovi podaci pokazuju da odluka da se kožica ostavi intaktna rezultira mnogim problemima. Ako se dete ne obreže, infekcije mokraćnih puteva se mogu sprečiti samo doživotnom higijenom genitalija. Pošto je dokazano da se bakterije u ovom delu tela teško odstranjuju, sve mere higijene ne mogu zameniti rano obrezivanje deteta.

Bolesti prenesene polnim kontaktom

Još rane studije su pokazale visu stopu tripera, kao i uretritisa (upale mokraćne cevi) kod neobrezanih muškaraca. Novije studije su imale slične rezultate. No, te ranije studije dodatno ukazuju i na povećani rizik oboljenja od sifilisa, papiloma virusa i herpesa. Prema jednoj studiji iz 1943. godine koja je sprovedena u Kanadi, pokazalo se da je rizik oboljenja od sifilisa kod neobrezanih muškaraca 9 puta, i od tripera 3 puta veći nego kod obrezanih. Na “University of West Australia” jedna studija iz 1983. je pokazala da se rizici od oboljevanja od herpesa i tripera udvostručuju, a infekcije genitalnih organa i sifilisa se upeterostručuju u poredjenju sa obrezanim muškarcima. Jedna australijska studija iz 1992. godine pokazuje da neobrezani muškarci češće boluju od hlamidije (nespecifična upala mokraćne cevi, odds ratio 1,3) i tripera (odds ratio 2,1). Jedna slična studija iz 1988. godine u Seattle-u govori da su neobrezani muškarci češće bolesni od sifilisa i tripera, ali da ne postoje razlike kod herpesa, hlamidije i nespecifičnog uretritisa. Uprkos ovim dokazima, zaključak da su barem neke polno prenosive bolesti više zastupljene kod neobrezanih, ne može biti apsolutan, jer stopa zavisi takođe i od faktora kao što su higijena genitalija, dostupnost tekuće vode, te i o socijalno-ekonomskom statusu ispitane grupe.

Rak penisa

Pojava raka penisa u USA iznosi 1:100.000 muškaraca (750-1000 slučajeva godišnje), i smrtna stopa leži izmedju 25-33%. Rak penisa iznosi 1% svih oboljenja od raka kod Amerikanaca. Ovde se mora uzeti u obzir činjenica da u USA postoji veliki procentualni broj obrezanih muškaraca. Prema jednoj studiji koja je objavljena u časopisu “Australasian Radiology” 1990. godine, 60% svih obolelih od raka penisa su bili iznad 60 godina. U pet velikih studija koje su u Americi sprovedene od 1932. godine, među obolelima od raka penisa nije bio ni jedan muškarac koji je kao novorodjenče bio obrezan, što znači da se ova bolest javlja kod neobrezanih muškaraca, kao i kod onih (mada redje) koji nisu bili obrezani kao dojenčad. U ovom kontekstu zanimljivo je spomenuti kakav rang ima rak penisa medju svim vrstama raka. Od 600 Amerikanaca, jedan oboli od ove vrste raka. U zemljama u razvoju od 100.000 muškaraca godišnje oboli 3-6 ljudi od ove vrste raka.

Takozvani “visoko-rizični” papiloma virus, tip 16 i 18 (HPV 16/18) su pronadjeni kod bolesnika od raka penisa i postoji dobar razlog za sumnju da igraju ulogu u man-in-suit2nastanku ove vrste raka, kao i raka grlića materice (vidi dole). HPV 16 i 18 su, osim toga, učestaliji kod neobrezanih muškaraca. Drugi faktori, kao loša genitalna higijena i zaraze prenesene polnim kontaktom, su takodje mogući uzroci raka penisa.

U periodu od 1960. do 1966. u Australiji su zabeležena 78 smrtna slučaja od raka penisa i samo 2 smrtna slucaja kao posledica komplikacija obrezivanja. U današnjem vremenu, smrtni slučajevi kao posledica obrezivanja su gotovo nepoznati. Na “Peter McCallum Cancer Institute” u periodu od 1954. Do 1982. zabeležena su ukupno 102 slučaja raka penisa. U zadnjoj deceniji bilo ih je duplo više nego u prvom. Nekoliko naučnika objašnjava ovo činjenicom da se u zadnje vrijeme obrezivanje novorodjenčadi ne praktikuje kao pre. Tako se čini da je obrezivanje dojenčadi najbolja preventiva.

Rak grlića materice kod žena čiji partneri su neobrezani

Mnoge studije ukazuju na povećan broj obolelih od raka grlića materice kod žena koje su imale jednog ili više seksualnih partnera koji nisu bili obrezani. U jednoj studiji nad 5000 slučajeva raka grlića materice i 300 slučajeva raka penisa, koja je sprovedena u indijskom gradu Madrasu u periodu od 1982. do 1990., pokazano je da je pojava raka grlića materice medju jevrejkama i muslimankama bila krajnje zanemarljivau poredjenju sa hrišćanskim i hindu ženama, a medju obolelim od raka penisa nije bio ni jedan jevrejin ili musliman. U drugoj studiji nad 1107 Indijki, obolelih od raka grlića materice, sprovedenoj 1993. godine, seks sa neobrezanim muškarcima ili sa muškarcima obrezanim tek nakon svoje prve godine života je povezan sa četvorostruko većim rizikom od raka grlića materice, nakon kontrole drugih faktora kao što su starost, godine pri prvom polnom odnosu i obrazovanje. Jedna druga studija o različitim vrstama raka u Kašmiru, koja je takodje objavljena 1993. godine, zaključila je da je obrezivanje muških beba najbrojnije verske zajednice zaslužno za jako retku pojavu raka grlića materice u odnosu na ostatak Indije.

HIV virus

U Africi je, zavisno od države, i do 10% stanovništva zaraženo HIV virusom. Najpre je u Nairobiju, u jednoj studiji nad 340 muškaraca lečenih od polno prenosivih bolesti, uočeno da je vjerovatnoća da su zaraženi HIV virusom bila tri puta veća ako su muškarci bili neobrezani ili imali čir na genitalijama. Nešto kasnije, istrazivanje medju 409 afričkih etničkih grupa, koje se nalaze širom 37 država, je pokazala korelaciju izmedju neobrezivanja i visoke stope SIDA-e. U “International Journal of Epidemiology” Dr. Moses piše da je studija medju 700 afričkih plemena, na 140 različitih mjesta u 41 zemlji Afrike, pokazala dosta manju pojavu HIV virusa na mestima gde se praktikuje obrezivanje muške dece. Medju vozačima kamiona, koji inače češće imaju kontakt sa prostitutkama, je uočena veća stopa zaraženosti HIV-om kod neobrezanih. Zanimljiv rezultat je donela jedna studija iz zapadne Afrike: samo delimično obrezani muškarci kod kojih je ostao deo kožice, obolevali su češće od HIV-2 virusa nego muškarci kod kojih je kožica bila potpuno odstranjena. Ovi rezultati su bili razlog da naučnici Moses i Caldwell predlože da se obrezivanje koristi kao važna strategija u reduciranju SIDA-e.

Kao razlog za veću mogućnost zaraze HIV virusom kod neobrezanih muškaraca, pretpostavlja se da se pod kožicom sakupljaju HIV-om inficirani, vaginalni sekreti i tu nalaze gostoljubljivo okruženje. Suva, kao i otpornija koža na glaviću obrezanog penisa otežava prenos zaraze.

Zaključak

Neobrezivanje

1) je kod muškaraca najveći faktor rizika od inficiranja HIV virusom;

2) je uzrok za 12 puta veći rizik od obolevanja od upala mokraćnih puteva, koji kod novorodjenčadi mogu dovesti i do smrti.

3) Jedan od odprilike 600-900 neobrezanih muškaraca umire svake godine od raka penisa, ili na njemu bude sprovedena delimična amputacija penisa. Da uporedimo: muškarci koji su bili odmah nakon rodjenja obrezani, uopšte ne obolijevaju od raka penisa.

4) Neobrezivanje je uzrok upale glavica (balanitis) i sužavanju kožice (fimoza). Do 18% svih neobrezanih dečaka do 8 godina imaju ove probleme, koji su kod obrezanih nepoznati.

5) Dalje, žene čiji muževi nisu obrezani, obolevaju češće od raka grlica materice.

Društvena gledišta

I na kraju želeo bih da spomenem nekoliko aspekata vezanih za obrezivanje ovde u Australiji.

U jednoj studiji nad obrezanim, odnosno neobrezanim muškarcima i njihovim partnerkama, naučnik James Badger (4, 5) iz Sydney-a, koji sam sebe smatra neutralnim po pitanju obrezivanja, je otkrio sledeće:

18% neobrezanih se ipak kasnije u svom životu odlučilo za zahvat.

21% koji nisu bili obrezani, ostali su to i dalje, ali su rekli da bi im bilo draže da su kao djeca bili obrezani.

Obreza82ed092dd6bddc58078519518ac4db4b907566292ni muškarci bili su nešto seksualno aktivniji od neobrezanih, dok nisu ustanovljene razlike pri samom polnom odnosu. Muškarci koji su se obrezali u zrelim godinama, bili su zadovoljni rezultatom. Bolovi koji su se javili nakon prestanka delovanja narkoze, bili su podnošljivi i trajali su kratko. Normalna seksualna aktivnost bila je uspostavljena nakon 2 sedmice, i nije bilo pada senzibilnosti niti tvrdnji o ”boljem seksu”. (Badgerovi rezultati se poklapaju sa razgovorima koje sam ja vodio sa muškarcima koji su bili obrezani u zrelim godinama.)

Žene obrezanih muškaraca su imale 3 puta češće orgazam nego žene čiji muževi nisu bili obrezani (što naravno takodje može da zavisi od ponašanja neobrezanih muškaraca koji eventualno pripadaju nižim socijalnim klasama ili etničkim grupama čiji se stavovi razlikuju od onih grupa koje praktikuju obrezivanje).

Žene takodje preferiraju obrezivanje zbog izgleda, higijene i mirisa penisa.

Izvor : Benefits of circumcision

Brian J. Morris, PhD DSc, University Academic (in medical sciences), Sydney University

Оставите одговор

Ваша адреса е-поште неће бити објављена. Неопходна поља су означена *